Pamiętnik pani Hanki (1963)

Tytułowa bohaterka jest kobietą młodą i piękną, lecz wewnętrznie ubogą, by nie rzec głupią. Życie upływa jej w zbytku przy boku męża, który jest prominentnym dyplomatą, a jedyną formą aktywności są bale, rauty i mniej - lub bardziej - zobowiązujące erotyczne gierki. Nie wystarcza to jednak Hance. Wciąż narzeka na nudę i męża, z którym nie potrafi znaleźć wspólnego języka.
Aby odmienić swą monotonną egzystencję nawiązuje romans. Niestety, wplątuje się w intrygi i afery szpiegowskie...

Na podstawie powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pod tym samym tytułem.




Produkcja: 1963
Premiera: 30 sierpień 1963

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Hanka Renowicka, z domu Niementowska
Jacek Renowicki, mąż pani Hanki
Halszka Korniłowska, przyjaciółka pani Hanki
Elisabeth Normann, "żona" Renowickiego
ciotka pani Hanki
kobieta z towarzystwa
Albin Niementowski, stryj pani Hanki
hrabia Toto
Fred Van Houben, detektyw z Brukseli
Robert Tonnor
kobieta na raucie
brunetka na raucie
ambasador Dowgird
dziedzic
Lutek Wybranowski
-
pułkownik Woszczewski
pułkownik Kolczyński
wywiadowca
Władek Brzeski
porucznik Jerzy Sochnowski
-
inspektor policji
oficer policji
tancerka; nie występuje w czołówce
chłopak na dworcu; nie występuje w czołówce
oficer, kolega Tota; nie występuje w czołówce
nie występuje w czołówce; informacja za "Słownikiem Biograficznym Teatru Polskiego T. 2"
słynny pieśniarz [postać wzorowana na Janie Kiepurze, choć nazwisko to w filmie nie pada]; nie występuje w napisach
nie występuje w czołówce
wywiadowca Kozioł; nie występuje w czołówce
Hermann Göring
Muszka Zdrojewska; nie występuje w czołówce
fałszywy porucznik Sochnowski; nie występuje w czołówce
lokaj; nie występuje w czołówce
uczestnik spotkania; nie występuje w czołówce
gość na raucie rozmawiający z Niementowskim; nie występuje w czołówce
generał; nie występuje w czołówce
i inni


Notatki:
Stanisław Lenartowicz zadbał o wierne oddanie kolorytu przedwojennej Warszawy, zwłaszcza życia jej wyższych sfer. "Pamiętnik..." przepaja niespokojna atmosfera tamtych lat. Z obawami i przeczuciami nadciągającej wojny kontrastują bezmyślność, beztroska i dobre samopoczucie demonstrowane podczas bankietów z okazji wizyt wysokich dygnitarzy III Rzeszy. Film ma też staranną oprawę scenograficzną i kostiumową. Wnętrza hoteli, nocnych lokali, kreacje i toalety robią wrażenie nawet po latach.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


04.151211

(POL) polski,


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz