Mój stary (1962)

Pawełek Grzela, cierpi z powodu swego ojca. Pan Grzela to w oczach swego syna niemal antywzór prawdziwego rodzica. Trudno brać z niego przykład, niełatwo nie zauważać jego śmieszności, nie sposób pochwalić się nim przed kolegami. Wręcz przeciwnie, gdy rozmowa w gronie rówieśników dotyka tematu rodziców, lepiej szybko zmienić towarzystwo. Ojciec Pawełka ma bowiem w sąsiedztwie opinię dziwaka. Jest długoletnim emigrantem, który po powrocie do kraju nie może się przyzwyczaić do zbiurokratyzowanej państwowej gospodarki i socjalistycznej mentalności rodaków.
Jako treser uporczywie próbuje założyć prywatną szkołę dla psów, czym wywołuje tylko pogardliwe uśmieszki sąsiadów. Interes oczywiście plajtuje. Paweł zaś nie może ojcu wybaczyć, że kazał mu chodzić po mieście z reklamą szkoły na plecach. Jego frustrację pogłębia postawa rodzica, który, przygnieciony presją środowiska przyjmuje postawę defensywną. Stary Grzela szykanowany przez otoczenie - przestaje reagować. W Pawle narasta poczucie wstydu za ojca, którego uważa za tchórza...



Produkcja: 1962
Premiera: 9 maj 1962

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Roman Grzela, ojciec Pawła
Marianna Grzela, matka Pawła
Paweł Grzela
sąsiad Grzelów
sąsiadka Grzelów
-
-
Adam Bąbel
właścicielka suczki Miki
-
nauczycielka
krawiec Bąbel, sąsiad Grzelów
sąsiad Grzelów
mąż właścicielki suczki Miki
właścicielka chorego psa
-
Wacek
-
widz w cyrku; nie występuje w czołówce
reżyser przedstawienia; nie występuje w napisach
pracownik teatru; nie występuje w czołówce
widz w cyrku; nie występuje w czołówce
i inni


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.190506

(POL) polski,






















Brak komentarzy:

Prześlij komentarz