Drezno, 13 lutego 1945 roku, rano. Z przejeżdżającego transportu więźniów ucieka młody Polak, Piotr. Dzięki pomocy przypadkowo spotkanej polskiej dziewczyny dostaje się do miasta. Tam bez większego trudu znajduje bezpieczną kryjówkę, w Dreźnie panuje bowiem chaos, spowodowany zbliżaniem się Armii Czerwonej.Nikt nie wie jednak, że tego dnia wieczorem na Drezno nastąpi jeden z największych w historii nalotów bombowych...
Piotr początkowo przeżywa go w schronie, aby póżniej wspólnie ze spotkaną przypadkiem młodą Niemką spróbować wydostać się z miasta.
Produkcja: 1961
Premiera: 4 wrzesień 1961
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Piotr
Magda
ciocia Poldi
Eryk, porucznik SS
Francuz
blondynka w rodzinie Zumpe
prostytutka
Kurt Zumpe
robotnica w inspektach
Iza
Weronika Zumpe
Niemiec szukający krzeseł w schronie
właścicielka restauracji "Astoria"
ciotka Magdy
cyrkowiec Vittorio
Zofia pomagająca Francuzowi
profesor
kobieta w rodzinie Zumpe
włoska cyrkówka
Francuz Pierre
strażnik eskortujący jeńców; nie występuje w czołówce
cudzoziemiec; nie występuje w czołówce
jeniec w schronie; nie występuje w czołówce
kobieta w rodzinie Zumpe; nie występuje w czołówce
Charles, jeniec w schronie; nie występuje w czołówce
gość w "Astorii"; nie występuje w czołówce
jeniec angielski; nie występuje w czołówce
kelnerka w "Astorii"; nie występuje w czołówce
baron; nie występuje w czołówce
starzec opiekujący się schronem; nie występuje w czołówce
jeniec w schronie; nie występuje w czołówce
Francuz; nie występuje w czołówce
mężczyzna; nie występuje w czołówce
strażnik obozowy; nie występuje w czołówce
gość w "Astorii"; nie występuje w czołówce
Kirstie; nie występuje w czołówce
i inni.
Notatki:
Pośród wielu nie do końca wyjaśnionych zagadek II wojny światowej znajduje się zbombardowanie Drezna przez lotnictwo RAF-u 13 lutego 1945 roku. Na dwa i pół miesiąca przed kapitulacją Niemiec klęska Hitlera była oczywista. Armie aliantów toczyły już zwycięskie boje na terytorium samej III Rzeszy i to bynajmniej nie w pobliżu Drezna - miasta o znikomym znaczeniu strategicznym. Pozbawione ważniejszych obiektów wojskowych, pełne było za to obozów jenieckich, cudzoziemców wywiezionych na roboty do Niemiec oraz bezcennych zabytków i pomników kultury ze słynną Galerią Drezdeńską na czele. Dlaczego więc Drezno zostało prawie zrównane z ziemią?
Film Jana Rybkowskiego nie odpowiada na to pytanie, mimo że reżyser oglądał na własne oczy drezdeńską hekatombę. Twórca pragnął bowiem, by "Dziś w nocy umrze miasto" przede wszystkim wyrażało prawdę o niemożności bycia neutralnym, niemożności ucieczki od rzeczywistości. Po premierze utworu przesłanie artysty uzupełnili krytycy. Celnie dopowiedzieli, że film Rybkowskiego dotyka również problemu nienawiści. Nienawiści pożerającej w równym stopniu sumienia hitlerowców i Polaków. Główny bohater filmu - Piotr nie potrafi ukryć satysfakcji na widok wrogiego miasta, ginącego pod bombami. A przecież są w nim i kobiety, i dzieci, i Bogu ducha winni cywile. "Schadenfreude", choć zdefiniowana po niemiecku, jest więc zjawiskiem uniwersalnym. Zdarza się wszakże, że nienawiść i radość z nieszczęścia innych można przezwyciężyć. Według Rybkowskiego następuje to wówczas, gdy ludzie zaczynają o sobie myśleć nie w kategoriach podziałów narodowościowych, rasowych, czy ideologicznych, ale po prostu jak o istotach tak samo bojących się śmierci, tak samo potrafiących kochać, mających podobne marzenia i cele. Taka właśnie przemiana przydarza się Piotrowi. Los przypadkowo zetknie go z Magdą - atrakcyjną Niemką, kochanką gestapowca. Uciekając wspólnie przed gradem bomb nie ma czasu na roztrząsanie wzajemnych pretensji i niechęci. Trzeba ratować życie i aby uczynić to skutecznie, należy sobie pomagać.
Film zrealizowano we współpracy ze wschodnio-niemiecką (NRD) wytwórnią Defa w Berlinie.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
01.140812
(POL) polski,
%252B4%252B-%252B2160_3.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz